Wat nog rest; Zuid-Peru

Allereerst wil ik mijn excuses aanbieden dat ik jullie niet op de hoogte heb gehouden. Tevens had ik de laatste keer toch niet genoeg tijd om de foto's up te loaden die ik wilde. Ik ben weer in Lima voor mijn laatste dagje hier. Morgen en overmorgen vlieg ik, via Sao Paulo en Londen, weer terug naar Nederland. Maar omdat hier nog een dagje verblijf zal ik de rest van mijn reis voor jullie uiteen proberen te zetten. Better laat dan nooit. Het gaat wel een hele kluif worden, want ik heb meer dan twee weken aan reizen opgespaard. Verdeeld over drie verschillende landen; (Zuid) Peru, Chili (Santiago) en Argentinië. De kans bestaat dat jullie dit lezen als ik al weer terug ben in Nederland. Maar het dient tevens als eigen herinnering mbt mijn reis, dus vandaar. Daarnaast heb ik op het moment voldoende tijd om foto's up te loaden als het goed is. Hoewel deze site de langzaamste uploader ooit in de historie van uploaders is. Let's begin.

Arequipa
Want daar was ik gebleven. Na mijn drie dagen Huaraz (zie vorige bericht) heb ik gelijk een bus richting Arequipa gepakt. Ook wel de witte stad genoemt. En van alle steden die ik in Peru bezocht heb was Arequipa zeker wel de mooiste. In vergelijking met Lima zekers te weten. De eerste dag heb ik een beetje rondgewandeld en dingen moeten regelen. Er waren namelijk wat problemen opgetreden met mijn vlucht naar Santiago de Chile, die ik in een week zou hebben. Ik was te laat met het doorgeven van mijn paspoortnummer, vandaar dat ze mn vlucht geannuleerd hadden. Er moest dus een nieuwe vlucht geboekt worden, wat uiteindelijk een dag later werd. Kwam goed uit, had ik een dag meer om Arequipa en Puno te bezoeken.
De volgende dag heel vroeg op (bus vertrok tussen half 4 en 4 uur in de ochtend :-S), want als je dingen wil zien/doen in Peru moet je nou eenmaal heel erg vroeg vertrekken. Op weg naar het nabij gelegen Cañon del Colca, de één na diepste vallei ter wereld (een naast gelegen vallei is net 100 meter dieper). 2 dagen naar Cañon del Colca voor een stevige wandeling, met een bont gezelschap aan reisgenoten; slovenen, fransen, peruanen, engelsman, thai en een spanjaard. Maar eerst gingen we condors bekijken, die op een bepaald punt in de lucht rondcirkelen. Heel mooi/indrukwekkend, echter is het meer mensen/toeristen/gringo's kijken dan dat het vogels kijken is. Hierna stond er een wandeling van 7 uur! voor de boeg. 3 uur afdalen in de vallei, dan weer 2 uur omhoog, om weer 2 uur af te dalen naar de slaapplaats voor die nacht, de 'laguna' genaamd. Geen stroom of warm water aldaar, maar wel een hele mooie/magische plek om te slapen. Het is een soort van oase met een zwembad en kleine bamboe hutjes onder een heldere sterrenhemel. Nog even gezwommen, omdat het kon en zo heel koud was het ook weer niet. Het mooie van de tocht in deze vallei was dat de onze gids ook voor ons kookte. En hoewel het ff twee dagen zonder vlees was (is heel duur om naar de vallei te vervoeren, enkel mogelijk met ezels), was het 's avonds één van de lekkerste pasta's die ik ooit van mijn leven gegeten heb. De volgende dag om 5 uur weer begonnen met lopen, want er moest nog ff 3 uur omhoog gelopen worden (en het was steil). Gelukkig werd hierna alles weer in bus afgelegd :P. Op de terugweg naar Arequipa was er nog tijd om een uurtje bij de natuurlijke warme bronnen te vertoeven (Arequipa wordt omringt door drie vulkanen). Heel lekker voor de vermoeide spieren, want het water was zo'n 40 graden in de celcius.

Puno
De volgende en tevens laatste bestemming in Peru; Puno. Een busrit van zo'n 7 uur brengt je in één van de lelijkste plaatsen van Peru; Puno. Het enige voordeel van Puno is dat het aan het meer Titikaki ligt. Een heel groot meer deels Peru, deels Bolivia, op 3800 m! hoogte. Weer vroeg in de ochtend richting het meer voor nog een dagje sightseeing. Helaas had ik maar één dag om het meer te bezoeken, daar het zeer de moeite waard is om op een eiland in het meer te overnachten. Met de boot werd het meer verkent, eerst naar de 'Isla's flotantes' (drijvende eilanden) en daarna 'Isla Taquile'. Eiland taquile is al 3 uur met de boot dus konden we niet meer plaatsen bezoeken. De drijvende eilanden (flontantes) zijn helemaal met de hand gemaakt met riet en wortels. Heel goed van die mensen, maar heel toeristisch (zoals ongeveer alles). Toen we weg gingen zongen de lokale inwoners 'Vamos a la playa' voor ons, toen had ik het een beetje gehad met de drijvende eilanden. Voor hun is het natuurlijk ook een ontzettende inkomstenbron, die toeristen. Ze proberen je van alles te verkopen. Eerst vragen ze je naam en dan blijft het je over het hele eiland achtervolgen; Frank, kom terug; Frank, wil je echt niks kopen; Frank, we bieden je een vriendelijke prijs (in het spaans dan), etc, etc. Op naar Isla Taquile dus....
Op dit eiland wonen zo'n 2000 mensen en in principe huwen de vrouwen van dit eiland enkel met de mannelijke inwoners van Taquile, om de bevolking "taquileens" te houden. Dit betekent dat er hiervoor 'once in a while' ook incest voor gepleegd moet worden.... :P. Zolang de bevolking zuiver blijft is alles geoorloofd. Wel heel mooi op taquile, aan alle kanten een blauw laken. Natuurlijk was mijn maatje Miguel ook mee naar taquile. En terwijl er een aantal foto's van Miguel en mij geschoten werden, werd ik verrast door een meisje dat naast me stond (zie foto's). Dit was het moment dat de wegen van Miguel en mij zouden gaan scheiden. Het meisje was namelijk zeer geïnteresseerd in Miguel en ik kon het niet over mn hart verkrijgen om het kind triest achter te laten. Bovendien betekende het meer voor haar dan voor mij en was het de laatste bestemming van mijn reis in Peru. Op dat moment heb ik, als vader van Miguel, besloten Miguel achter te laten op eiland taquile..... een moeilijke beslissing. Voor diegenen met facebook: het leven van Miguel (http://www.facebook.com/album.php?page=5&aid=28834&id=1385095231#/album.php?aid=30832&id=1322016664&ref=mf). Weet niet of niet-leden het album ook kunnen bekijken....
De volgende dat weer terug gekeerd richting Lima, via Arequipa. De reis naar Arequipa (vanuit Puno) was de goekoopste ooit. En dat heb ik gemerkt ook. Het was niet dat de bus gevaarlijk of heel vies was, echter heb ik nog nooit zoveel (vervelende) verkopers in een bus gezien (ook niet in Peru). En het waren niet alleen de verkopers van frisdrank, kauwgom en ijsjes zoals normaal. Deze keer ook een verkoper van chinese medicijen, welke een uur lang door bleef blaten over zijn producten. En hierna een verkoper van God. Daar kwam nog bij dat er een groot ongeluk plaats had gevonden op de weg naar Arequipa....... Hierom ben ik mijn I-pod eeuwig dankbaar. Regelrecht van Arequipa een bus naar Lima gepakt (15 uur), maar deze keer was het een stuk relaxtere bus (wel duurder). De dag van aakomst had ik gelijk in de avond weer een vlucht richting Santiago de Chile. Maar wel nog een relaxt dagje in Lima, gelukkig waren er veel bekende mensen in het huis aanwezig.

Volgende bericht handelt over Chili